Θα υποθέσουμε ότι οποιαδήποτε γλώσσα προγραμματισμού που είναι διαθέσιμη στη δεκαετία του 1960 θα ήταν αρκετά μικρή για να εφαρμόσει εύκολα στους σημερινούς υπολογιστές. Αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια όμως, δεδομένου ότι οι παλιές γλώσσες χρησιμοποιούνται μερικές φορές πολλαπλά περάσματα. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορείτε να εφαρμόσετε τι θα ήταν πριν από μια πλήρη γλωσσική δεκαετίες σε ένα μικροσκοπικό αποτύπωμα. Μια υπόθεση στο σημείο είναι μια αρκετά καλή εφαρμογή του LISP – συμπεριλαμβανομένης της συλλογής απορριμμάτων – σε 436 byte.
Το Tachlisp ισχυρίζεται ότι είναι η πιο μικρή πραγματική γλώσσα, χτυπημένη μόνο από γλώσσες παιχνιδιών που δεν είναι πραγματικά πολύ χρήσιμες. Εάν θέλετε, μπορείτε να το δοκιμάσετε στο πρόγραμμα περιήγησής σας, αλλά αυτή η έκδοση έχει καλύτερα μηνύματα λάθους και επίμονη δέσμευση, έτσι ώστε να είναι λοιπόν ένα σύνολο 509 byte.
Φυσικά, το LISP μπορεί να είναι μια αποκτηθείσα γεύση, αλλά είναι κομψό. Κάποιοι λένε ότι είναι ένα ακρωνύμιο για “πολλά ερεθιστικά ψευδής παρένθεση”, αλλά η δομή καθιστά εύκολη την ανάλυση.
Ο συμπτωματικά, ο τομέας είναι επίσης εύκολος στην ανάλυση και ο τομέας, είναι μία από τις ελαφρώς μεγαλύτερες γλώσσες που ο τομέαςLisp συγκρίνεται. Αυτά τα εργαλεία προορίζονται να ζουν σε ένα μικρό bootsector μιας δισκέτας, αλλά ποιος ξέρει πού μπορεί να θέλετε να cram σε μια μικροσκοπική γλώσσα scripting. Το γεγονός ότι ο ΤομέαςLisp διαρκεί 436 bytes και το IBM 7090 Lisp 1.5 πήρε 32k πιθανότατα εν μέρει λόγω της αποτελεσματικότητας των οδηγιών X86 που έχει οριστεί και εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι το 7090 είχε ένα πολύ μεγαλύτερο περιβάλλον για να ζήσει.
Αυτό δεν είναι το πρώτο μικρό LISP που έχουμε δει. Τέλος, είναι φυσικά, είναι ένα βασικό.